κείμενο: Σοφία Τριάντου, Βοτανολόγος
Η κανέλα η αληθινή (Cinnamomum verum), έρχεται από τον μακρινό και ευωδιαστό τόπο της Κευλάνης (Σρι Λάνκα). Το βοτανικό της όνομα προέρχεται από τον αραβικό όρο amomon που σημαίνει: αρωματικό φυτό μπαχαρικών, ενώ οι Ιταλοί την ονόμασαν Canella που σημαίνει μικρός σωλήνας ο οποίος περιγράφει εύστοχα τα χαρακτηριστικά ραβδιά της.
Διάσημη στα βιβλία μαγειρικής, θα έλεγα οφείλουμε ευγνωμοσύνη σε αυτή τη φινετσάτη γεύση με το κανελί χρώμα. Μυρωδιές μαγειρικής χωρίς κανέλα δύσκολα θα συναντήσουμε, κέικ με τρίμματα πορτοκαλιού πασπαλισμένο με κανέλα, γεμιστά κοτόπουλα με ρύζι αυγολέμονο και από πάνω κανέλα, η διάσημη μουσταλευριά και έπειτα τα αφράτα μουστοκούλουρα και αυτό το ρυζόγαλο βρασμένο με μαστίχη και χιονισμένο από κανέλα.
Χρονολογείται από το 3000 π.Χ, με αναφορές και στη Βίβλο, σε αιγυπτιακές επιγραφές αναφέρεται ως Το θαύμα της χώρας του Punt. Αιγυπτιακά αρώματα περιγράφονται από τον Θεόφραστο και τον Πλίνιο και χαρακτηρίζεται ως το καλύτερο και το ακριβότερο.
Οι μεσογειακοί λαοί στην αρχαιότητα την χρησιμοποίησαν επίσης ως συστατικό σε θεραπευτικές αλοιφές, στα αρώματα και ως φάρμακο. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, θεράπευε το βήχα, τη βραχνάδα και τη δυσπεψία, ήταν σύμβολο στα πιάτα των κυνηγών. Επίσης αγαπημένη και στις συνταγές των μοναχών για την παρασκευή των ποτών τους.
Για χάρη της έγινε ο γνωστός πόλεμος της κανέλας. Τον 17ο αιώνα, οι Ολλανδοί κατέλαβαν τον μεγαλύτερο προμηθευτή κανέλας στον κόσμο, το νησί της Κεϋλάνης, από τους Πορτογάλους. Όταν οι Ολλανδοί έμαθαν μια πηγή κανέλας στην Ινδία δωροδόκησαν και απείλησαν τον τοπικό βασιλιά να τα καταστρέψει όλα, διατηρώντας έτσι το μονοπώλιο. Το 1795, η Αγγλία κατέλαβε την Κεϋλάνη από τους Γάλλους, οι οποίοι την απέκτησαν από τη νίκη τους επί της Ολλανδίας. Το 1833 άρχισε η πτώση του μονοπωλίου κανέλας, όταν άλλες χώρες διαπίστωσαν ότι θα μπορούσε εύκολα να αναπτυχθεί σε περιοχές όπως η Σουμάτρα, το Βόρνεο, ο Μαυρίκιος, και η Γουιάνα.
Σήμερα έχουμε έναν τεράστιο πλούτο από παραδοσιακά φαγητά και γλυκά με κανέλα, μόνο μην την μπερδεύεται με την κασία. Η αληθινή κανέλα έχει μια λεπτή, απαλή γεύση που συνδυάζεται καλά σε γλυκά και αλμυρά τρόφιμα και ποτά. Έχει πιο λεπτό χρώμα από την κασία και αποτελείται από πολλά λεπτά στρώματα φλοιού και όχι από μία σπειροειδή λωρίδα φλοιού. Η αληθινή κανέλα είναι αρκετά μαλακή ώστε να αλεστεί σε ένα μύλο καφέ, θεωρείτε η καλύτερη ποιότητα, ενώ να την προτιμάτε άτριφτη γιατί συχνά την νοθεύουν.
Ζεστή και γλυκιά, τα Χριστούγεννα δεν έρχονται χωρίς αυτήν. Πώς θα ζεσταθεί το κόκκινο χριστουγεννιάτικο κρασί, και τα μοσχοκάρφια στα μελομακάρονα δεν αρκούν να ζεστάνουν το άρωμα τους. Τα ραβδιά της μαγικά, μπορούν εύκολα να αρωματίσουν ένα ζεστό γάλα, αρκεί να το περιστρέψετε τρεις φορές στο φλιτζάνι, αρωματίζει υπέροχα όλα τα εσπεριδοειδή και το τσάι του βουνού με τριμμένα ξύλα κανέλας τονώνουν το πρωινό μας ξύπνημα.
Συνδυάστε την το βράδυ με χαμομήλι και τίλιο πριν τον ύπνο, θα σας ζεστάνει τα συναισθήματα και μια κανελιέρα στο τραπέζι πάντα απαραίτητη για τις λευκές σπιτικές κρέμες ή τις γλυκιές σπιτικές πίτες με μέλι και καρύδια.
Τη συναντούμε όμως και στα βιβλία, όχι μόνο για να τα αρωματίσει αλλά τη μνημονεύουν και πολλοί άνθρωποι των γραμμάτων:
«Λίγα πράγματα καταλάβαινα από τα καινούρια τούτα συναξάρια, μα καταστάλαζε βαθιά στην ψυχή μου η ουσία. Άνοιγε το μυαλό μου και γέμιζε τώρα μεσαιωνικούς πύργους και ξωτικά τοπία και νησιά μυστηριώδη που μύριζαν μοσκοκάρφι και κανέλα». ~Νίκος Καζαντζάκης
«Καλέστε» τα Χριστούγεννα με ψημένα μήλα πασπαλισμένα με κανέλα, αρωματίστε το χώρο σας με κανέλα και πορτοκάλι, στριφογυρίστε ραβδιά κανέλας στο τσάι σας και τότε σίγουρα γιορτινές ζεστές μέρες θα σας βρουν.
πηγή: www.elculture.gr
